Groeten uit Manali

Hallo allen,

Gisteren, of liever eergisteren dus was de bedoeling met de nachtbus van Delhi naar Manali te rijden. Vertrek 16h, aankomst dag later 6h. Beetje akklimatiseren, sightseeing en zo, ...

Maar, de avond voor vertrek bleek een brug (of een stuk ervan) te zijn ingestort. Dus moet er een omweg gemaakt worden langs een andere brug, waar de bus niet doorkan wegens te lang/te breed. Dan maar in minibusjes, 4 of 5 per busje. Gelukkig heb ik mij kunnen positioneren in eentje met de twee fotografen, twee rustige toffe gasten. En dan kom je in een file terecht, er is een aardverschuiving gebeurd, de weg is geblokkeerd, een aantal man ruimt de brokken wat op, nog zo eentje, nog een paar, en tegen 12 uur plots alles vast. 

We gaan een halve km wagens verderop kijken, en er liggen twee knoerten van bomen (40cm diameter) over de weg. Niets meer aan te doen deze avond (donker), dus overnachten id wagen! 

Een nacht van draaien en keren op een achterzetel, en gelukkig is het tegen 6h klaar en zijn de bomen opgeruimd. En we kunnen verder, tot de volgende landslide. En de volgende, en ... 

en dan de Superlandslide, 

waar we een goeie 3 uur staan te wachten.

Vanaf dan gaat het gelukkig wat vlotter. Wel geraken de chauffeurs (begrijpelijkerswijze na 30h rijden) moe en ambetant, en de kruisingen op de smalle bergwegen met Tata's (Indiaas merk van vrachtwagens) en bussen verlopen steeds met meer discussie, en zelfs eventjes bijna met een vechtpartij.
Maar om 23h, ruim 31 uur na het vertrek komen we toch ter plekke.

Blijkbaar was het één der ergste moessonregens sinds jaren. Wil de persverantwoordelijke Eldrid dat even checken aub? Ze kunnen ons hier van alles wijsmaken! En Touring Manalis werkt ook niet zo goed als Touring Mobilis bij ons! ;-)

En dan word je begroet met een "Cheel choeie afond beste frienden!" ... Jawel, door een typisch Hollandse, de uitbaatster van het hotel. Gelukkig kregen we hier nog een avondmaal voorgeschoteld.

Vandaag dan kennismaking met de motoren, een proefritje van een 80 km en een paar moeilijkheidjes genomen die we veel zullen tegenkomen zoals passage door een paar beken, modderstromen, dorpjes, plekken met veel volk en verkeer, het links rijden, ...

Een paar man sprong gewoon op die Enfield zoals ze op de BMW springen, en dat valt echt niet mee!
Dus een paar uitschuivers, 5 in totaal! Ook mijn kamergenoot, die ging zelfs twee keer onverklaarbaar tegen de vlakte. Enfin, onverklaarbaar, hij stuurde zijn Enfiled Bullet 500 op dezelfde manier de bocht in zoals hij zijn GS doet, en zo werkt het echt niet.
Ik heb het heel voorzichtigjes aangepakt, ook wel een paar verrassingetjes, oa omdat de motor af en toe onverwachts afsloeg (maar daar wordt aan gewerkt tegen morgen!) maar dus geen onaangename verrassingen.
Ook het links rijden valt wel mee. Beetje verwarrend als je rechts iemand inhaalt, mag je niet denken dat je een tegenligger gepsseerd bent, en niet vergeten terug naar links vd weg te gaan rijden!
Niet teveel ambetantigheden, ware het niet dat de motor trilt als een Harley en mijn vingers na afloop nog flink natrilden! Maar ik was niet de enige. Er waren er ook met zadelpijn, maar daar heb ik niets van geweten.

Morgen de eerste echte rit naar Keylong. 115 km naar een hoogte van 3300m. Daar blijven we dan een dag om te acclimatiseren.

Hopelijk morgen meer, de internet connectie is hier niet zo spectaculair. Anders doe ik beroep op PR verantwoordeljk Julie om eea te publiceren op de blog!

Groetjes aan iedereen

Pappie/Martin